Στη Ρωσία ο γάιδαρος... πετάει

Σχετικά με την είδηση του γαιδαράκου που τον βάλανε να κάνει parachute, έχω να κάνω τα εξής σχόλια :

• Τα ζώα στις μέρες μας δεν αποτελούν ούτε κίνδυνο ούτε φόβο. Ο μόνος κίνδυνος στον πλανήτη είναι ο άνθρωπος. Αυτό που αξίζει το κάθε ζώο είναι σεβασμός.
• Όταν ένας άνθρωπος δεν σέβεται την φύση και το χώρο ενός ζώου είναι περισσότερο ζώο γιατί έχει χάσει αυτό που τον διαχωρίζει από τα ζώα.. τη νόηση.
• Οι φίλοι μας και κατά τα άλλα συμπαθέστατοι Ρώσσοι έχουν ένα προβληματάκι με την φιλοζωία  και γενικότερα με το αν είναι  πιο ζώα από τα ζώα.. ευτυχώς όχι η πλειοψηφία αλλά δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος.
• Συγκεκριμένα το γαϊδούρι αποτελεί το σύμβολο της ανοχής και υπομονής της ανθρώπινης εξουσίας. Είναι το έμβλημα δηλαδή της πλειοψηφίας των πολιτών του πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι ανεχόμαστε σαν γαϊδούρια και υπομένουμε τα πάντα. Αρα είναι λογικό να έχουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο συγκεκριμένο ζώο. 

Συμπέρασμα : Ζώα (ανθρωποειδή)..  λίγα με τα ζωάκια. Bασανίστε τα κορμιά σας και τους εγκεφάλους σας με ότι θέλετε και μπορείτε. Σεβαστείτε ότι ζει και αναπνέει χωρίς να θεωρείτε ότι σας χρωστάει χάρη ή ότι έχετε το δικαίωμα να το εξουσιάζεται..

Η είδηση. 
Στη Ρωσία ο γάιδαρος... πετάει

Αναδημοσίευση από το cosmos.gr της Μαρίνας Κουτσούμπα
Δημοσίευση : 22/07/2010 10:47 - Τελ. ανανέωση : 22/07/2010 11:38


Άνθρωπος, έλλογο ον... στην προκειμένη περίπτωση η λογική όχι απλά έχει χαθεί, αλλά αμφιβάλει κανείς εάν υπήρξε ποτέ. Ένα θέαμα που σόκαρε αντίκρισαν λουόμενοι σε παραλία στη Νότια Ρωσία, όταν ένας γάιδαρος υψώθηκε στον ουρανό με αλεξίπτωτο για να διαφημίσει την πλαζ Αζοφική, όπου μπορεί κανείς να κάνει θαλάσσιο αλεξίπτωτο.


Οι ρωσικές αρχές που επενέβησαν, καθώς το θέαμα αυτό προκάλεσε φρίκη στους τουρίστες, ανακρίνουν μία ομάδα επιχειρηματιών, οι οποίοι μπροστά στο βωμό της διαφήμισης και του κέρδους βασάνισαν ένα γάιδαρο, δένοντάς το με αλεξίπτωτο και στέλνοντάς το σε μία πτήση μισής ώρας κατά μήκος της παραλίας.


Ο κόσμος παρακολουθούσε το άτυχο ζώο γκάριζε, καθώς βρισκόταν στον αέρα και το έσερνε ένα ταχύπλοο, προτού καταλήξει στη θάλασσα, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί. Το περιστατικό έγινε γνωστό αφού ένας κάτοικος πληροφόρησε τοπική εφημερίδα.

Οι Αρχές έχουν ξεκινήσει ανακρίσεις για το περιστατικό και σε περίπτωση που οι τοπικοί ξενοδόχοι και οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης θαλάσσιων σπορ κατηγορηθούν, θα αντιμετωπίσουν ποινή κάθειρξης έως δύο χρόνια.

Η εφημερίδα «Τaman» σημείωσε πως το τρομοκρατημένο ζώο ήταν «τόσο ψηλά στον ουρανό που τα παιδιά έκλαιγαν και ρωτούσαν τους γονείς τους “Γιατί έδεσαν το γαϊδουράκι στο αλεξίπτωτο;”». Η Αστυνομία ψάχνει τον ιδιοκτήτη του γαϊδάρου, ο οποίος εγκατέλειψε το χωριό μαζί με το άτυχο ζωντανό.

«Δεν νοιάστηκε κανείς για την κατάσταση του ζώου. Θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά καταπιεσμένο, υποφέροντας από ανυπολόγιστο φόβο και πόνο» ανακοίνωσε η φιλοζωική οργάνωση Τhe Βrook στη Βρετανία.

Περισσότερα
http://www.cosmo.gr/OddlyEnough/Russia/281922.html

Μουσική

Μουσική : "Μορφή τέχνης και έκφρασης πολιτισμικά ανεπτυγμένων όντων."

Τι χαρακτηρίζεται στις μέρες μας μουσική είναι μια μεγάλη κουβέντα που συνήθως φέρνει τους υπέρμαχους των απόψεων σε αντιπαράθεση. Αυτό που έχει καθιερωθεί να ακούμε από όσους συμμετέχουν σε τέτοιου είδους συζητήσεις είναι : "εγώ ακούω τα πάντα" ή "ακούω απ' όλα ανάλογα τη διάθεση". Μάλιστα. Το σίγουρο είναι ότι η μουσική δεν είναι σουβλάκι για να την φας με απ' όλα ή χωρίς τζατζίκι. Ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι η μουσική ως διευρυμένη έννοια συμπεριλαμβανομένου και των τραγουδιών δεν είναι εποχιακό σλόγκαν χαζοχαβαλέδων τύπου "τα πάντα όλα".

Αυτό που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι να διαχωρίσουμε λίγο την κατάσταση.

Υπάρχει η διασκέδαση και η ψυχαγωγία.
Απλές καθημερινές λέξεις που από μόνες τους εξηγούν πολλά..

Διασκέδαση : παράγεται από το "σκεδάννυμι" που σημαίνει διασκορπίζω έγνοιες με το σκέπαρνον - σκεπάρνι. Σπάω πιάτα, (σ)κεάζω. Στην καθομιλουμένη έχει καθιερωθεί ως η διαδικασία κατά την οποία χαμογελώ ή γελώ ή νιώθω ευχάριστα με κάτι που γίνεται πχ : διασκεδάζω με τα έξυπνα καμώματα του φίλου μας. Ως μουσική έννοια την βρίσκουμε στα λαϊκά , χορευτικά, "καψουροτράγουδα"
Ψυχαγωγία : από το ρήμα ψυχαγωγώ που αντίθετα με τη διασκέδαση σημαίνει ευφραίνω, τέρπω, μορφώνω, διαπλάθω, καλλιεργώ. Παράγεται από τις λέξεις "ψυχή" + "άγω"

Τώρα που διαχωρίσαμε τους όρους είναι ευκολότερο να καταλάβουμε και τα δύο βασικά είδη μουσικής που υπάρχουν στις μέρες μας. Από την μία υπάρχει η διασκεδαστική μουσική που σε αυτή παρουσιάζεται μια λειτουργία ισοπεδωτική, με διάθεση καταστροφική και σκοπό την "απελευθέρωση" από τις έγνοιες και τους προβληματισμούς, μια άκριτη φυγή χωρίς ηθική και πνευματική προσπάθεια.
Από την άλλη υπάρχει η ψυχαγωγική μουσική όπου το βάρος μετατοπίζεται στη ηθική και πνευματική προσπάθεια, που σκοπό έχει τη διαμόρφωση, την εξέλιξη, την συναισθηματική, ηθική και πνευματική πλήρωση.

Οπότε δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε να πούμε τι είναι καλύτερο και τι χειρότερο αφού η επιλογή του είδος που ακούει ο κάθε ένας είναι καθαρά θέμα εσωτερικής διάθεσης και πολιτισμικής αισθητικής. Το σίγουρο είναι ότι η μουσική είναι τέχνη και μορφή ανθρώπινης έκφρασης. Η μουσική είναι μια τεράστια επιχείρηση παγκοσμίως.  Οι εταιρείες κοιτούν τα κέρδη τους και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σήμερα απαιτεί διασκέδαση. 

Επίσης έχω ακούσει διάφορους επαγγελματίες μουσικούς που ζουν από την εμπορική μουσική να έχουν ως μηδενιστικό επιχείρημα την έκφραση " δηλαδή εμείς που δεν κάνουμε έντεχνα τραγούδια είμαστε άτεχνοι ; " Σημειώνω : τέχνη στη μουσική δεν εννοούμε την δεξιοτεχνία  ούτε την μουσική σπουδή που μπορεί να έχει ένας εμπορικός μουσικός. Τέχνη στη μουσική και ιδιαίτερα στο τραγούδι , είναι μέσα από την διαδικασία της ακρόασης να προκαλείτε ηθική και πνευματική πλήρωση δηλαδή ψυχαγωγία. Αυτό δεν απαιτεί πάντα ιδιαίτερες σπουδές και υψηλή δεξιοτεχνία. από μέρος των μουσικών. Δηλαδή μπορεί οι έντεχνοι δημιουργοί να είναι πιο "άτεχνοι" από τους εμπορικούς δημιουργούς. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα έντεχνα κομμάτια ανα τον κόσμο είναι τεχνικά φτωχότερα από τα περισσότερα εμπορικά.

Η έντεχνη μουσική δεν είναι προνόμιο των "βαπτισμένων" έντεχνων καλλιτεχνών.  Έντεχνη μουσική μπορεί να κάνει κάθε μουσικός που μπορεί να έχει την ψυχική έμπνευση της απλότητας. Εμπορική μουσική μπορούν να κάνουν μόνο οι πολλύ καλοί μουσικοί ανεξαρτήτου έμπνευσης.

Τέλος να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν έντεχνα αριστουργήματα σε διάφορες μουσικές γωνίες (λαϊκά, δημοτικά, ροκ, hiphop, κ.α . Με λίγα λόγια ή έντεχνη μουσική δεν είναι θέμα μουσικής κατηγορίας. Οι έντεχνοι ακροατές αναζητούν τη μουσική τους παντού , σε όλες τις κατηγορίες και από όλους τους μουσικούς.

Όλα τα ευρώ δεν είναι ίδια..

Δεν είμαστε όλοι στο ίδιο ευρώ, όσο και αν αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό για ευνόητους λόγους.

Η κοινή ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα έχει ως εκδότες τις κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
Η κάθε χώρα τυπώνει όσα ευρώ (χαρτονομίσματα) δικαιολογούν το μέγεθος της και η πορεία της οικονομίας της. Αν κοιτάξετε στα ευρώ σας θα δείτε ότι μπροστά από τον αριθμό σειράς, υπάρχει ένα γράμμα. Αυτό υποδηλώνει τον εκδότη του τραπεζογραμματίου. Έτσι κάθε χώρα έχει το δικό της ευρώ.

Η κωδικοποίηση έχει ως εξής:

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η πληροφορία έχει κρατηθεί στο σκοτάδι. Οι πολιτικές και νομισματικές αρχές δεν θέλουν να την γνωρίζετε. Παρατηρήστε δε, ότι το γράμμα-σύμβολο κάθε χώρας δεν έχει την παραμικρή σχέση με το όνομά της. H Γαλλία για παράδειγμα συμβολίζεται με το γράμμα U αντι με το γράμμα F (France) στα χαρτονομίσματα. Ομοίως για την Γερμανία το X αντί με το γράμμα G για Germany.

Η σημασία που έχει ο κωδικός σε κάθε χαρτονόμισμα είναι απλή. Σε τυχόν διάσπαση της Ευρωζώνης, τα ευρώ θα μετατραπούν στο αντίστοιχο, παλιό εθνικό νόμισμα. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί θα έχουν ήδη μετατραπεί με νέα ισοτιμία, εκείνη την Παρασκευή απόγευμα που θα μας ανακοινωθεί το νέο.
Οι Γερμανοί για παράδειγμα θα δεχτούν για μετατροπή σε μάρκα, στο νέο ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης, μόνο όσα ευρώ έχουν το X μπροστά.
Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω την διάκριση στα κέρματα αφού είναι ξεκάθαρη.

Κοινό νόμισμα δεν σημαίνει κοινά λεφτά.. Σε περίπτωση που κάποιος από τους ετέρους φύγει τα πράγματα θα είναι απλά ,, θα πάρει μόνο τα δικά του..

ευχαριστώ τον Ηλία για την πληροφορία

Ζωή Τηγανούρια - Μουσικός

Μη γνωρίζοντας αρκετά για την κυρία "έπεσα" πάνω σε ένα βίντεο της στο youtube και όπως ήταν φυσικό εντυπωσιάστικα. Δεν ήταν δύσκολο να βρω πληροφορίες για την δράση της και την προσωπικότητα της αφου διαπρέπει σαν μουσικός σε παγκόσμιο επίπεδο και σε αντίθεση με εμένα , ασχολούντε πολλοί μουσικόφιλοι μαζί της..

Ακολουθούν βιογραφικό, συνέντευξη, βίντεο , φωτογραφίες.

Βιογραφικό

"Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Σαμοθράκη. Τα πρώτα μου

μουσικά βήματα, ήταν αυτοδίδακτα. Παιδί ακόμη,

έπαιζα κάθε Σάββατο με τον πατέρα μου - παραδοσιακό βιολάτορα - σε χορούς που ονομάζονταν "μπάλοι" και ήταν τότε, η διασκέδαση όλου του νησιού. Εκεί γινόταν και το φλερτ, αφού κορίτσια και αγόρια αδημονούσαν να πιαστούν δίπλα δίπλα στο χορό...

Στα δεκαοχτώ μου, μετά από δυο χρόνια μουσικών σπουδών στην Αλεξανδρούπολη, ο δάσκαλός μου με πρότεινε για παράδοση μαθημάτων στο παράρτημα του Ωδείου "Φ. Νάκας" στο Διδυμότειχο. Έτσι, τελειώνοντας το σχολείο, βρέθηκα με τριάντα μαθητές. Παρέμεινα όμως ανήσυχη καθώς συνειδητοποίησα ότι προτιμούσα να διδάσκομαι από το να διδάσκω.

Τότε, βρέθηκα στην Αθήνα για

σπουδές νοσηλευτικής. Όμως, η μουσική με κέρδισε. Μέσα σ' ένα μήνα, έπαιζα επαγγελματικά σε λαϊκή ορχήστρα, παρακολουθούσα μαθήματα στο Ωδείο "Σκαλκώτα" και αγόρασα το πρώτο μου πιάνο. Είχα πάρει το πτυχίο αρμονίας και προχωρήσει μέχρι την πρώτη μέση στο πιάνο, όταν ένα ξεχασμένο πράσινο ακορντεόν που βρέθηκε στο σπίτι μου και με προκάλεσε να το εξερευνήσω, τα άλλαξε όλα...."

Η Ζωή Τηγανούρια ως ακορντεονίστα, συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής συναυλιακά (Γ. Νταλάρας, Δ. Γαλάνη, Χ. Αλεξίου, Μαρινέλα, Ν. Παπάζογλου Μ. Λιδάκη ,Μ. Χατζηγιάννη και πολλούς άλλους ) και συμμετείχε σε εκατοντάδες ηχογραφήσεις. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες διεθνούς φήμης όπως ο James Brown (support στις συναυλίες του στην Ελλάδα). Το 1999 εμφανίζεται και ως συνθέτης με τα πρώτα της τραγούδια (δικά της τραγούδια έχουν ερμηνεύσει η Δ. Γαλάνη, ο Β. Παπακωσταντίνου, ο Γ. Ανδρεάτος, ο Κ. Μακεδόνας, η Ε. Πέτα η Αρετή Κετιμέ, ο Δ.Υφαντής, ο Δ. Μπάσης, ο Χ. Δάντης, η Ζωζώ Σαπουτζάκη και πολλοί άλλοι).

Δυο διασκευές της Ζωής, το "Άσε με να φύγω" και το "Μy all" υπάρχουν στις συλλογές "El Pecado" και "Chillin' in Mykonos" αντίστοιχα.

Συμμετείχε επίσης ως σολίστ στις ορχηστρικές δουλειές "Syrna" του Μιχάλη Κουμπιού (από την οποία το

κομμάτι "Αστραδενή" έχει μπει στη συλλογή του Buddha Bar) στο "Foux Bijoux" του Γιώργου Καζαντζή και στο "Carte Postale" του Νότη Μαυρουδή με το κομμάτι "Tango Latino".
Τον Απρίλιο του 2006, συνέθεσε μουσική για ελληνοτουρκικό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε στα Πριγκιποννήσια, στο νησί "Αντιγόνη" και φιλοξενήθηκε από τα τουρκικά ΜΜΕ. To 2003 ξεκινάει η προσωπική της αναζήτηση πάνω στα είδη της παγκόσμιας μουσικής. Αποτέλεσμα, δύο δισκογραφικές δουλειές, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του συνθέτη και παραγωγού Αλέξανδρου Καρόζα: Libertango (Απρίλιος 2006) και Tanguera (Δεκέμβρης 2006).

Το Μάρτιο 2008 κυκλοφορεί η καινούρια της δισκογραφική δουλειά το soundtrack του σήριαλ «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» που υπογράφει η ίδια την καλλιτεχνική επιμέλεια μαζί με τον Χάρη Ρώμα που υπογράφει και τους στίχους. Το τραγούδι των τίτλων το ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Τα 3 τελευταία χρόνια πραγματοποιεί συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία. Νοέμβριο 2007 συμμετείχε ως support στην μεγάλη περιοδεία του Μ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ στην Ευρώπη.

Η Ζωή ξεκινάει φέτος μια παγκόσμια συνεργασία με μια διεθνή κατασκευαστική εταιρεία του ακορντεόν. Οι υπεύθυνοι της εταιρείας συναντήθηκαν στο Λος Αντζελες και πήραν την απόφαση αυτή μετά που είδαν και άκουσαν το βίντεο και δίσκο στης Ζωής. Θα ακολουθήσουν συναυλίες και παραγωγή δίσκου στο εξωτερικό

Η Ζωή ξεκινά την περιοδεία της στην Ευρώπη με το Μιλάνο τον Σεπτέμβριο του 2008

Δισκογραφία

Μετά την μεγάλη επιτυχία της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς «Libertango» επανέρχεται δισκογραφικά η Ζωή Τηγανούρια με το νέο της άλμπουμ «Tanguera» (η γυναίκα που χορεύει με μεράκι ταγκό). Ηχογραφήθηκε διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό το γνήσιο ύφος της «παλιάς» εποχής, που γοητεύει σήμερα και του νέους. Στους γονείς μας το ακορντεόν προκαλεί νοσταλγία, τους θυμίζει τον «παλιό» καλό καιρό του ρομαντισμού και του γραμμοφώνου. Ταγκό, ζωή, πάθος, έρωτας, δύναμη, ελευθερία, επικοινωνία, επιθυμία. Ο κόσμος χρειάζεται λίγο ανάσα.

Μελωδίες, στις οποίες κυριαρχεί ο ήχος του ακορντεόν, που πηγαινοέρχεται στα χέρια της Ζωής, η

σημαντικότερη ίσως δεξιοτέχνης αυτού του οργάνου στην Ελλάδα. Ο τρόπος που το κρατάει, η δύναμη που βγαίνει από τα μάτια της, το σφικτό αγκάλιασμα μελωδίας και μουσικού. Κλείστε τα μάτια και φαντασθείτε ότι είσαστε στην συναυλία, θα νοιώσετε όπως εμείς.
Από τα δικά της χέρια, ζωντανεύουν τα θέματα των Carlos Cardel «Por Una Cabeza» γνωστό ως «άρωμα γυναίκας», Astor Piazzolla «Libertango», Βασίλη Τσιτσάνη «Σεράχ», Σταμάτη Κραουνάκη «Τρίτο Στεφάνι», John Williams «Schindlers List», Richard Galliano «Valse ‘a Margaux», Petru Guelfucci «Corsica», The Beatles «Αnd I Love Her», τα λατινοαμερικάνικα ιδιώματα και τα παραδοσιακά των Ελλήνων.

Οι Senso Latino, ένα γκρουπ από εξαιρετικούς Έλληνες και Κουβανούς μουσικούς, αποτέλεσαν την βάση για τα περισσότερα κομμάτια του άλμπουμ, για να έρθουν στην συνέχεια μουσικοί από Αργεντινή, Γερμανία, Ρουμανία και Αρμενία και άλλων εθνοτήτων, συνθέτοντας ένα ομοιογενές άκουσμα με 21 συνθέσεις σε ρυθμούς «Latin, Tango, Bossa, Samba, Rumba, Valse και Swing» καθώς και τρία συμφωνικά. Ένα «άρωμα» Ζωής
ΤΙΤΛΟΙ:
1 LAGRIMAS NEGRAS
2 ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ
3 TANGUERA
4 LIBERTANGO
5 CORSICA
6 ΣΕΡΑΧ
7 POR UNA CABEZA
8 SUR LOS SUENOS
9 LA VALSE A MARGAYX
10 VERANO PORTENO
11 TANGO POUR CLAUDE
12 CHRISTOPHER'S BOSSA
13 AND I LOVE HER
14 ΠΟΙΜΕΝΙΚΟ
15 ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΙΓΟΛΙΩΝΩ
16 GECIYOR BIZDEN DE
17 ΔΙΑΛΟΓΟΣ
18 OBLIVION
19 SCHINDLERS LIST
20 ΑΝΤΙΓΟΝΗ
21 TANGUERA (Mix)

Συνέντευξη

Συνέντευξη στη Γιώτα Συκκά

Εκτός από λαμπρή ακορντεονίστα, γράφει και τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει από την Δήμητρα Γαλάνη και την Ελένη Πέττα ώς τον Τούρκο

Ozcan Deniz.

Το ακορντεόν πότε μπήκε στη ζωή σου;

Οταν ήρθα στην Αθήνα, άρχισα πιάνο και κίμπορντς. Οι προτάσεις δεν

άργησαν. Ηταν, όμως, για μαγαζιά δεύτερης κατηγορίας. Από την άλλη, το πιάνο που μου άρεσε πολύ, το ξεκίνησα μεγάλη για να το εξελίξω. Επίσης δεν μπορούσα να μελετήσω σωστά. Είχα κακούς γείτονες που όποια ώρα κι αν έπαιζα, τους ενοχλούσε. Ωσπου ένας συνάδελφος ξέχασε το ακορντεόν του στο σπίτι. Και όλα άλλαξαν.

Είναι ένα μουσικό όργανο παρεξηγημένο.

Ταιριάζει όμως στον Ελληνα. Πολλά κομμάτια του Σουγιούλ, του Γιαννίδη, της Βέμπο, το περιέχουν. Το ίδιο και πολλά ρεμπέτικα και λαϊκά. Ηταν, ωστόσο, πάντα όργανο δεύτερης γραμμής. Συνοδευτικό μιας ορχήστρας, μα όχι σόλο. Δεν με πείραζε, ωστόσο. Μελέτησα πολύ και, για δύο χρόνια, είχα δάσκαλο τον Ηρακλή Βαβάτσικα.

Με ποιους έχεις δουλέψει ως μουσικός στα 12 χρόνια της καριέρας σου;

Με τους Νταλάρα, Αλεξίου, Γαλάνη, Μαρινέλλα, Μακεδόνα, Τσανακλίδου, Παπάζογλου, Λιδάκη, Περίδη, Τερζή, Υφαντή, Ανδρεάτο, Πέττα κ.ά. Το ακορντεόν άλλαξε τη ζωή μου. Μέσα σε πέντε χρόνια ηχογράφησα 1.000 κομμάτια. Δικά μου τραγούδια έχουν πει η Γαλάνη, η Πέττα, ο Μπάσης, ο Πετράκος. Το πιο πρόσφατο είναι τα «Μονοπάτια» με την Αρετή Κετιμέ.

Επαιξε ρόλο στην καριέρα σου ότι είσαι και ωραία κοπέλα;

Μια γυναίκα μουσικός πάντα προκαλεί θαυμασμό. Και στο ακορντεόν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Ομως, αν δεν κάνεις τη δουλειά σου σωστά, κανείς δεν θα σε πάρει επειδή είσαι όμορφη.

Τι σε χαρακτηρίζει;

Οι ανατροπές και το ρίσκο. Ετσι τα πέτυχα όλα. Πριν από δύο χρόνια, βαρέθηκα να δουλεύω στις μεγάλες πίστες και να είμαι «η Ζωή, η καλή ακορντεονίστα». Ηθελα να κάνω κάτι δικό μου. Ο Αλέξανδρος Καρόζας, ο παραγωγός μου, με παρότρυνε να σταματήσω. Ακουγα μουσική και άρχισα να κάνω δικές μου συναυλίες. Μετά αρχισε η συνεργασία με τους Senso Latino, Κουβανούς μουσικούς. Με αυτούς συμμετείχα και ως support το καλοκαίρι στη συναυλία του Τζέιμς Μπράουν.

Ο επόμενος στόχος;
Ο μεγαλύτερος απ' όλους είναι να κάνω ένα παιδί.

Info: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σαμοθράκη. Τελειώνοντας το Λύκειο πέρασε στη Νοσηλευτική. Αλλά εκεί δεν τη χωρούσε ο τόπος. Μόλις άρχισαν τα μαθήματα «πώς στρώνουμε το κρεβάτι και σηκώνουμε τον άρρωστο, την κοπάνησα». Η μουσική πάντα της ήταν οικεία. Ο πατέρας ήταν καλός στο βιολί και ο παππούς στο λαούτο. Στα 18 γράφτηκε στο Ωδείο Σκαλκώτα. Εκανε πιάνο, πήρε τα πτυχία αρμονίας και αντίστιξης. Αυτόν τον καιρό, τη βρίσκει κανείς κάθε Τρίτη βράδυ στην «Αθηναΐδα» (Καστοριάς 34 - 36 Βοτανικός, τηλ.: 210-34.80.000), τις υπόλοιπες ημέρες ηχογραφεί στο στούντιο μουσικές της, ενώ ο δίσκος της «Tanguera» βρίσκεται ήδη στα δισκοπωλεία.

Πηγή: Περιοδικό «Κ»

Βίντεο