Το γαϊδούρι

Το ξεχωρίζεις εύκολα..

 ..έχει κοντά πόδια, μεγάλη και δυνατή ράχη, τεράστια αντοχή !

Επίσης..

..θεωρείται πολύ εφυής και συναισθηματικό πλάσμα.

Μοναδικό..

..στο να ανέχεται και να υπομένει.

Γιά καποιο λόγο που κανένα "γαϊδούρι" δεν μπορεί να κατάλαβει  κανείς δεν του αναγνωρίζει το δικαίωμα να πει , φτάνει ! 

Οταν έρθει η ώρα που το γαϊδούρι πετάξει το σαμάρι κανείς δεν ασχολείται με το αίτιο που ένα τόσο υπομονετικό και συνεργάσιμο ζώο αντέδρασε. Ολοι τα βάζουν με το γαϊδούρι..

..και εδώ που τα λέμε πως μπορεί ένα ζώο με τόσο άσχημη φωνή να έχει δικαίωμα να χαρεί , να στεναχωρηθεί , να γελάσει ή να κλάψει.. κάνει σαν γαϊδούρι.

Το γαϊδούρι είναι για να υπομένει και να τρώει σανό ! (είπε ο φιλόσοφος της οικογένειας , χαχαχα)   

Αέναη μάχη μετριότητας - υπέροχης

 Η διαρκή μάχη ανάμεσα στη μετριότητα και την υπεροχή είναι αυτή που καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις σε όλες τις μορφές της κοινωνίας , των καταστάσεων , των ειδικών συνθηκών.  

Η υπεροχή δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται ούτε αποδίδεται. Είναι μια επίπονη διαδικασία από τον άνθρωπο ή από σύνολο ανθρώπων που απαιτεί κόπο, στοχοπροσήλωση , σεβασμό και αρετές όπως υπομονή και κατανόηση για την ατομική ή συλλογική προσπάθεια.

Οι άνθρωποι που θα περάσουν στην υπεροχή (της επιλογής τους, κανείς δεν υπερέχει παντού) είναι αναγνωρίσιμοι από τους ανθρώπους της υπεροχής και  πάντα θα έχουν εύνοια προς την επίτευξη του στόχου τους. Είναι θέμα αξίας να έχεις μερίδιο στη πρόοδο μιας εξέλιξης.

Είναι αναγνωρίσιμοι γιατί δεν ζηλεύουν να αποδεχτούν και να επαινέσουν την υπεροχή και επιδιώκουν ταπεινά να μάθουν και να μελετήσουν   όσους με κόπο πέτυχαν. Εστιάζουν με δέος στη διαδρομή της προσπάθειας των ικανών ώστε να μελετήσουν τον δικό τους "δρόμο".  Αναφέρουν πρότυπα , μέντορες και κάθε |"χείρα βοηθείας|" που δέχτηκαν γιατί πολύ απλά δείχνουν την αξία τους. Θα μείνουν να υπερέχουν όσο  βοηθούν την εξέλιξη  ανθρώπων αναγνωρίζοντας κάθε νέα προσπάθεια , εξέλιξη , σκέψη και ο "κύκλος" θα μεγαλώνει . 

Σταματά και βγαίνει από το "κύκλο"  όταν μολύνεται με αλαζονεία και  έπαρση . Τότε δημιουργείται κάτι μικρότερο αλλά συμπαγές που για την επιβίωση του θα εντάξει μέσα του ωμή μετριότητα. Αυτή είναι η εξουσία.

Εξουσία είναι η αποστατημένη υπεροχή που για την ύπαρξη της αποδέχεται την ωμή μετριότητα.

Η μετριότητα από την αντίπερα χαρίζεται, κληρονομείται , αποδίδεται. Χαρακτηρίζεται από ημιμάθεια, προχειρότητα,  λαϊκισμό.  Είναι η ψευδαίσθηση της γνώσης  που οικειοποιείτε ο άνθρωπος ή σύνολο ανθρώπων όταν γνωρίζει την αρχή της  διαδρομής αλλά δεν έχει αρετές όπως υπομονή και κατανόηση για να εμβαθύνει με έρευνα την προσπάθεια του για υπεροχή. Δεν θα έχουν εύνοια προς την επίτευξη του στόχου τους γιατί είναι προσβολή προς την αξία.

Οι άνθρωποι που πορεύονται με οδηγό τη μετριότητα είναι επίσης αναγνωρίσιμοι και ευδιάκριτοι. Πορεύονται με τη ζήλεια για την υπεροχή. Την επιδεικνύουν με διαρκή αμφισβήτηση, μηδενισμό, χλεύη. Συνήθως είναι αυτόφωτοι ή φερέφωνα  αυτόφωτων. Αποκτούν πρόσβαση στην εξουσία γιατί έχουν μάζα (πλήθος) , συμβιβάζονται με την  εργαλειοποίηση τους και τον διαρκή παραγκωνισμό τους διατηρώντας έναν μόνιμο θυμό  για ότι τους αμφισβητεί.  

Η εξουσία θα δίνει τα πάντα για την ύπαρξη της μετριότητας γιατί χωρίς αυτή θα πάψει να υπάρχει.

Στις σύγχρονες κοινωνίες παγκοσμίως , οι εξουσίες επενδύουν όλο και περισσότερο στη προβολή της μετριότητας ως κανονικότητα , το απαίδευτο ως επιλογή , τη προσβολή ως δικαίωμα. Έτσι διατηρούνται ευχαριστημένες μάζες χωρίς ιδανικά , ντροπή, σεβασμό, ενισχύοντας τη συμπαγή δομή του μικρού κύκλου της αποστατημένης υπεροχής, δηλαδή της εξουσίας.

Η ανθρωπότητα θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί από εξουσίες (κυβερνητικές - δογματικές) όταν κάθε άνθρωπος μέλος της αποτάξει τη μετριότητα από τα ιδανικά της καθημερινότητας του. 

Τότε θα είμαστε ελεύθεροι, μέχρι τότε ας δώσουμε τον εσωτερικό αγώνα που αναλογεί στο κάθε έναν από εμάς και ας προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε τον κύκλο της υπεροχής.

Δημοκρατία ή Δημαγωγική ελευθεριότητα

Η εκπαίδευση που έχουν δεχτεί οι άνθρωποι ώστε να δέχονται τη "δημαγωγική ελευθεριότητα" ως δημοκρατία είναι τελικά ο λόγος που υποσυνείδητα φέρνει στον άνθρωπο  πολιτικό αδιέξοδο  και ταυτόχρονα άρνηση για τη διαδικασία των εκλογών.

Αυτό είναι το κείμενο που διάβασες παραπάνω, αν το κατάλαβες δεν έχει νόημα να διαβάσεις παρακάτω.

Δηλαδή ; θα μπορούσε να ρωτήσει ένας φίλος ...

Πάμε αρχικά να πιάσουμε βασικές έννοιες που νομίζουμε ότι ξέρουμε και ταυτόχρονα ότι ισχύουν :(

Δημοκρατία : κύριο γνώρισμα της η ελευθερία και για να μη γίνεται καταχρηστική η ελευθερία του ενός απέναντι στους υπόλοιπους πλαισιώθηκε με τα τρία (3) Ι :  Ισηγορία: (Δυνατότητα ίσου χρόνου λόγου σε όλους τους πολίτες) , Ισονομία: (Ισότητα των πολιτών απέναντι στους νόμους) , Ισοκρατία: (Ισο βάρος των πολιτών στις αποφάσεις της πολιτείας, δηλ. ίσα πολιτικά δικαιώματα).  Επιπλέον ασφαλιστικές δικλείδες  δημοκρατικής λειτουργίας τα τρία (3)Δ  : Διαφάνεια των δημόσιων δεδομένων, Δημοσιότητα όλων των δημόσιων λειτουργιών , Διαβούλευση πριν από τη λήψη αποφάσεων. 

"όλα αυτά που διαβάσαμε παραπάνω για τη Δημοκρατία δεν ισχύουν σε καμιά δημοκρατική χώρα στο κόσμο σήμερα"

Επίσης  ψάχνοντας και διαβάζοντας για τη δημοκρατία θα ανακαλύψεις ότι όλες οι προσπάθειες από την εποχή των μεταρρυθμίσεων του Σόλων , στη συνέχεια τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη  μέχρι και την ανάδυση της στην Αθηναϊκή κοινωνία από τον  Εφιάλτη τον Αθηναίο το 462πΧ , ήταν να περάσει η εξουσία στον απλό λαό. Εξού και ο ορισμός Δημοκρατία. 

"σε καμιά δημοκρατική χώρα στο κόσμο σήμερα δεν ασκεί εξουσία ο λαός και πουθενά στο πλανήτη"

Αν υπήρχε δημοκρατία στις δημοκρατικές κοινωνίες του πλανήτη σήμερα λέτε ο κόσμος να ήταν έτσι ;
σκέψου ότι ζούμε με χρέη , κοινωνική ανισότητα ,  ολιγαρχική κοινωνία , φόβο , ανασφάλεια. Σωστά κατάλαβες , αν υπήρχε δημοκρατία τίποτα από αυτά δεν θα επέλεγε ο λαός να έχει στη ζωή του.

Πολιτικό σύστημα : είναι ο τρόπος λειτουργίας της πολιτικής σε ένα κράτος. Θα πάρουμε σαν παράδειγμα το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα. Είναι σαν "μπαμπουσκα" αφού εντάσσεται στο ευρωπαϊκό ΠΣ και αυτό με τη σειρά του στο παγκόσμιο ΠΣ. Οπότε εξηγώντας το δικό μας καταλαβαίνεις πως λειτουργεί το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα.

Η δημοκρατία μας είναι κοινοβουλευτική και το κράτος τελικά θα κυβερνηθεί από 300 εκλεγμένους βουλευτές, νομίζεις... Στη διαδικασία των εκλογών διαλέγουμε μια παράταξη ( ψηφοδέλτιο) και κάποια πρόσωπα (σταυρούς). Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί αυτοί που εκλέγονται από το λαό δεν είναι ποτέ αυτοί που θα ήθελες να είναι ; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί σου φταίνε πάντα οι 300 τι στιγμή που ο λαός τους ψηφίζει; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί αυτοί που ψήφισες δεν εξυπηρετούν ποτέ την λαϊκή εντολή; Η απάντηση είναι απλή και μία. Αυτοί που ψηφίζουμε είναι εκλεγμένοι υπηρέτες του ΠΣ και όχι του λαού. Όταν διαλέγεις μία παράταξη και κατ' επέκταση  νομίζεις ότι διαλέγεις πρόσωπα απλά πλανιέσαι. Οι επιλογές σου (σταυροδοσία) είναι ορισμένες από τη παράταξη και  είναι μπόλικες για να νομίζεις ότι εσύ ορίζεις το εκλογικό σώμα. Στην ουσία είναι διαλεγμένα εργαλεία ένα προς ένα για να εξυπηρετήσουν  τη παράταξη που εξυπηρετεί το Πολιτικό Σύστημα. 

Με λίγα λόγια οι εκλογές σήμερα είναι μια διαδικασία που ο λαός θα πάρει την ευθύνη για αυτά που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν εις βάρος του. 

Δημαγωγία : πολιτική συμπεριφορά που αποσκοπεί στο να κερδίσει τη συμπάθεια, την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης με απατηλά μέσα, με κολακείες, υποσχέσεις κτλ

Ελευθεριότητα : η έλλειψη ηθικών φραγμών. Δηλαδή πολιτικά η ελευθεριότητα μπορεί να τοποθετείται ως ο υπερθετικός βαθμός της ελευθερίας και μάλιστα με αρνητική φόρτιση , ανάποδο πρόσημο δηλαδή όπως :  η καταπίεση, ο εξαναγκασμός και η υποταγή. 

Τι είπαμε στην αρχή ;  "δημαγωγική ελευθεριότητα" .  Ένωσε τα παραπάνω και άρχισε να συμπληρώνεις το παζλ.  

Στην Ελλάδα στην Ευρώπη και σε όλες τις "δημοκρατικές κοινωνίες" του κόσμου δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου νομίζει ότι στις μέρες μας υπάρχει δημοκρατία.  

Χωρίς τίτλο , ακόμη ...

 

Άντε και με κουράσατε και με κουράσατε ..

Ξέρεις καμιά φορά  από κεκτημένη ταχύτητα σηκώνεις βάρη που δεν είναι δικά σου ανεξάρτητα αν κάποιοι στα έχουν ζέψει. 

Αποδεσμεύσου !

Ας βάλουμε ένα τυχαίο παράδειγμα ενός άντρα, συζύγου, πατέρα. Το παράδειγμα ως προς το φύλλο βολεύει γιατί είμαστε σε μια εποχή που η επιβολή για θηλυκοποίηση της κοινωνίας κάνει αυτόν τον άντρα να ζει αρκετά ενοχικά ως προς τον αέρα που στερεί από το περιβάλλον του, αναπνέοντας έτσι απλά για να παραμείνει ζωντανός.  

Ανέπνευσε και άστους να σε χαρακτηρίσουν όπως τους βολεύει , η ανάγκη να μείνεις ζωντανός έχει μεγαλύτερη σημασία από τη κρίση τους !

Τα θέλω σου δεν έχουν καμιά σημασία για κανέναν από τη στιγμή που τα θέλω των υπολοίπων είναι τα πρέπει τα δικά σου και κατ' επέκταση είσαι υποχρεωμένος να τα διεκπεραιώσεις. Μην στεναχωριέσαι αν τα θέλω σου έχουν πάει  πίσω  γιατί αν είσαι σωστός άντρας θα σε αφήσουν να τους τα πεις όχι απαραίτητα προσέχοντας σε , ξέρεις θα σε ακούνε παράλληλα με άλλες δραστηριότητες τους όπου θα σε διακόπτουν τακτικά για να αντιληφθείς ότι   γίνεσαι κουραστικός και ανούσιος. Κάνε τη προσπάθεια σου , ίσως προσπαθώντας να τους κάνεις να σε ακούσουν, νιώσεις όμορφα που θα έχεις τον εαυτό σου ακροατή σε αυτά που θέλει η ψυχή σου.  

Πάψε να προσπαθείς για εσένα με ανθρώπους που δεν σε ακούνε !

Εφόσον διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχει ούτε ενδιαφέρον ούτε χρόνος για εσένα για άλλη μια φορά θα φορτωθείς με ενοχή γιατί έχεις θέλω ενώ υπάρχουν τόσο σοβαρές ανάγκες γύρο σου. Έτσι θα κάνεις το επόμενο λάθος. Θα μπεις στη διαδικασία να σκοτώσεις αυτό που θες και να ψάξεις να βρεις κάτι που οι δικοί σου θα εγκρίνουν ή στη χειρότερη θα το ακούσουν με ενδιαφέρον. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και εσύ όλο θα ψάχνεις επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη και εκπαιδεύοντας όλους τους άλλους να σου δίνουν στιγμιαία αξία μόνο όταν ολοκληρώσεις ένα ακόμη θέλω τους - πρέπει σου. Δυστυχώς κανείς δεν θα καταλάβει την ανάγκη που έχεις,  όσο και να αναπροσαρμόζεις τις προτεραιότητες σου με την ελπίδα ότι θα στις εγκρίνουν κάποια στιγμή. Πολύ σύντομα θα χαρακτηριστείς αυτός που δεν ξέρεις τι θες αφού αλλάζεις τόσο γρήγορα επιθυμίες. Επίσης άσχετα με το ότι είσαι πίσω από τη διεκπεραίωση όλων των επιθυμιών τους βαθιά μέσα στη συνείδηση  όλων είσαι ο αδύναμος κρίκος. Αυτός που ότι και να λες , ότι και να κάνεις η δουλειά τους θα γίνει και μάλιστα πάντα με υψηλή προτεραιότητα. 

Σταμάτα να εξυπηρετείς τα πρέπει σου αν δεν λογίζονται και ένα δικό σου θέλω ως πρέπει τους !

Όσο το αφήνεις οι ενοχές θα πληθαίνουν. Όλοι θα έχουν να σε φορτώσουν μία , η κακομοίρα η γυναίκα σου , η φουκαριάρα η μάνα σου, τα ταλαίπωρα παιδιά σου.. ναι καλά το έπιασες σαν παλιά διαφήμιση. Έτσι κάθε φορά που  διεκπεραιώνεις τα πρέπει σου θα είσαι καλό παιδί, ίσως και καλός σύζυγος. Πατέρας καλός θα γίνεις μόνο αν πεθάνεις από το φόρτωμα και τις ένοχες. Μόνο τότε θα πάρεις καλό βαθμό σαν πατέρας αλλά δεν θα είσαι εκεί για να τον δεις. 

Δεν είναι προνόμιο της οικογένειας σου να τους σέβεσαι αν δεν σε σέβονται , φύγε ! 

Αν τελικά όσα κατάφερες στη ζωή σου είναι αυτά που δεν είπες σε κανέναν, αν όλα όσα πέτυχες δεν είχες κανέναν να μοιραστείς τη χαρά σου, αν δεν ξέρει ή δεν θυμάται κανείς τα όνειρα σου και τα θέλω σου , τότε έχεις δύο επιλογές : α. Να συνεχίσεις να ζεις για τους άλλους σαν σωστός άντρας , αυτό που λέμε βαρβάτο αρσενικό που αντέχει κάθε φόρτωμα που προσαρμόζεται σε κάθε συνθήκη , που ότι και να γίνει θα βρει τη λύση, που θα παραμείνει μάχιμος ψάχνοντας .. β. Αναγνώρισε το δικαίωμα σου   ότι είσαι άνθρωπος. Όσες περισσότερες ασχήμιες ακούσεις για αυτή σου τη προσπάθεια τόσο καλύτερα έχεις κάνει αυτό που οφείλεις στον εαυτό σου. 

Όταν όλων όσων είναι γύρο σου οι ζωές προχωράνε και η δική σου μένει στάσιμη, αποκλειστικά υπεύθυνος είσαι εσύ. Απλά παγιδεύτηκες στο σενάριο ότι είσαι ο ισχυρός. Συνήθως το παθαίνουν όλοι οι συνθηματικά αδύναμοι..  

Η ζωή μας είναι ένα μπαλόνι

 

Η ζωή μας είναι ένα μπαλόνι .

 

Ο εσωτερικός αέρας του αποτελείτε από τις ψυχές που πορεύονται μαζί μας στη ζωή, το ταξιδεύει ο χρόνος μέχρι να σκάσει και να γεννηθούν από μέσα του νέα μπαλόνια για νέες διαδρομές.

 

Η ποιότητα του αερίου καθορίζει το ταξίδι .

 

Με το κατάλληλο υλικό το μπαλόνι θα πετάει ψηλά και δεν κινδυνεύει να σκάσει από προσκρούσεις σε εμπόδια όσο δυνατά και να το φυσήξει ο χρόνος .

 

Κάνε το ταξίδι σου μοναδικό και μη βιαστείς να το φουσκώσεις αν δεν είσαι σίγουρος για τη ποιότητα του αερίου που θα προσθέσεις μέσα του …

Ελληνισμός και Θρησκεία

Θα καταθέσω την άποψη μου σχετικά με το συσχετισμό Ελληνισμού και Θρησκείας.

Η πρώτη αναφορά θρησκείας Θεού είναι από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο 3500 χρόνια Πριν το Χριστό, ο οποίος αναφέρεται σε Τριαδικό Θεό. 1.Νους, 2.Λόγος, 3.Ψυχή. Αλήθεια ποια η διαφορά ανάμεσα στο Πατήρ (ο Νους) , Ιός (ο Λόγος του Θεού και Άγιο Πνεύμα (το αίτιο της γέννησης της ψυχής) ; Καμία !

Μην μπερδεύουμε το Θεό ως ανωτέρα δύναμη , με τις Θρησκείες (ανθρώπινο δημιούργημα). Όλες οι θρησκείες αναφέρονται στην ανωτέρα δύναμη Θεό ανάλογα με τις πολιτισμικές αξίες αυτών που τις δημιούργησαν και την εποχή !

Το 12θεο δεν το κατέστρεψε ο Χριστιανισμός, παρ' άκμασε  όταν ο άνθρωπος εξέλιξε το πνεύμα του και δεν μπορούσε να δεχτεί ως αρχή των πάντων έναν Θεό ερωτύλο (Δίας) που προκειμένου να ερωτοτροπεί με ότι του άρεσε μεταμορφωνόταν από Ταύρο έως Αετό. Θυμηθείτε πως έκλεψε την Ευρώπη  ή τον φουκαρά τον Γανυμήδη γιατί είχε ωραία οπίσθια. Αλίμονο αν η εξέλιξη του Ελληνισμού επέτρεπε να πιστεύουμε σε τέτοιες θεωρίες, θα είμαστε σαν τους ιθαγενής της ζούγκλας.

Η ίδια η εξέλιξη του Ανθρώπου γέννησε την ανάγκη να δημιουργήσει μια πιο ολοκληρωμένη Θρησκεία και ορμώμενος από την Έλευση του Εμμανουήλ (Χριστός = ο έχων το Χρίσμα ) δημιουργήθηκε ο Χριστιανισμός. Μια θρησκεία όπως όλες που υιοθέτησε το πνευματικό δρόμο (αξίες) ενός Χριστού (απεσταλμένου της ανωτέρας δύναμης) και το συμπλήρωσε με τις γνώσεις και τις έρευνες της εποχής. Σίγουρα η παραβολή με το κουτί της Πανδώρας και την κιβωτό του Δευκαλίωνα δεν έχει καμία διαφορά με τη Κιβωτό του Νώε. Για να μη μακρηγορώ , οι θρησκείες δανείζονται (κλέβουν) οι νεότερες από τις αρχαιότερες. Ως ανθρώπινο δημιούργημα λοιπόν εξελίσσονταν με βάση την ιστορία τους. Όπως ο άνθρωπος.

Οι Έλληνες δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν την Ιατρική , τα Μαθηματικά , τη Γεωμετρία τη Φιλοσοφία κλπ, λόγω του 12Θεου. Αντιθέτως λόγω των επιστημών τους μπόρεσαν να φτιάξουν για την εποχή τους μια πολύ σοβαρή Θρησκεία το 12Θεο. Δεν είναι τυχαίο που επέλεξαν να έχουν 12 Θεούς και όχι 13 ή 28 κλπ. Το 12 ως αριθμός της πληρότητας είναι το σύμβολο του τέλειου του ολοκληρωμένου. Μην ξεχνάτε: α) ότι τα μαθηματικά έχουν 12 αριθμούς από εκεί και πέρα αρχίζει η σύνθεση 10+3 = δεκατρία. Δεν λέμε δεκα-ένα ή δεκα-δύο ! β)Τις ώρες της μέρας και τις ώρες της νύχτας -12, + 12 = ισορροπία της ημερολογιακής ημέρας. γ) οι δώδεκα μήνες που συμβολίζουν την πληρότητα του χρόνου. Αυτά και πολλά άλλα μόνο οι Έλληνες μπορούσαν να τα φτιάξουν εκείνη την εποχή.

Ο Χριστιανισμός με την σειρά του μέσα σε πολλούς δανεισμούς (κλοπές) δανείστηκε και τον ελληνικό συμβολισμό τις πληρότητας με τους 12 μαθητές και τα 12 ευαγγέλια. Επίσης δανείστηκε τις 40ήμερες νηστείες (τις γνωρίζουμε από τα Ορφικά και τα Ελευσίνια μυστήρια). Μυστήρια δεν λέγονταν επειδή ήταν μυστικά, απλά εννοούσε ο Ελληνικός λόγος ως μυστήριο το γεγονός για τους μύστες δηλαδή τους μυημένους στη τελετή !

Σίγουρα ως Έλληνες θα έπρεπε να τιμούμε το δικό μας δημιούργημα και όχι ένα Εβραϊκό. Αλλά λίγο η παρακμή μας, λίγο το διαίρει και Βασίλευε των Περσών που έβαλαν τους Σπαρτιάτες να πολεμούν τους Αθηναίους, λίγο η διάλυση της Αθήνας από τους Μακεδόνες, αλήθεια πόσοι γνωρίζουμε ολόκληρο το ρητό. Πας μη Έλλην Βάρβαρος του Ισοκράτη έγινε Πας μη Έλλην Βάρβαρος και ουδείς πιο βάρβαρος των Μακεδόνων, όταν ο Φίλιππος κατέστρεφε τον Αθηναϊκό πολιτισμό και σφαγίασε όλους τους πεφωτισμένους της εποχής.

Πως έφτασε να είναι άραγε ο Αριστοτέλης νταντά του Μέγα Αλέξανδρου ;
Τέλος πάντων αυτά πονάνε το Ελληνικό μας μεγαλείο και απαγορεύεται να τα λέμε.

Με αυτά και αυτά αφήσαμε το πνεύμα και καβαλήσαμε το Άλογο. Τη συνέχεια την ξέρουμε. Χωρίς πνεύμα πας μέχρι να πέσεις από το άλογο. Οπότε τι έπρεπε να κάνουμε να πιστεύουμε στον Δία ;
Δεν νομίζω.

Επίσης μια ακόμη παρατήρηση. Η εκάστοτε θρησκεία ως ανθρώπινο δημιούργημα συνθέτεται και εξελίσσεται από τους ανθρώπους όχι από το Θεό. Οπότε , είναι πολύ σωστό να Αγιοποιούνται άνθρωποι από ανθρώπους σύμφωνα με την κοινωνική και πνευματική τους προσφορά στην ανθρωπότητα. Τώρα αν με ρωτήσετε ποιος έχει προσφέρει περισσότερα στην ανθρωπότητα ο Γιατρός Παπανικολάου (γνωστός από το τεστ Παπ) ή ο γέροντας Παΐσιος, θα σας πω ο Παπανικολάου. Ο γέροντας φόραγε ράσα και έγινε Άγιος, ο Γιατρός ως επιστήμονας έμεινε στη Παγκόσμια Ιστορία ως ο μεγαλύτερος όλων στη μάχη κατά του καρκίνου της Μήτρας.

Θα κλείσω πάλι με Ερμή λέγοντας ότι : Το μέγιστο Κακό στους ανθρώπους είναι η Άγνοια σχετικά με το Θεό.
Οι άνθρωποι πάνω απ' όλα έχουν τον Θεό. Οι Έλληνες πάνω απ' όλα έχουν το πνεύμα.


Η επανεμφάνιση μας μας στο χώρο τον Θρησκειών θα είναι πάνω στο Χριστιανισμό. Επικρατεί  ευρέως  ότι οι 12 του Ολύμπου (όχι του βουνού) είναι επίλεκτο τάγμα Αγγέλων του Αρχάγγελου Μιχαήλ. 

Ποδόσφαιρο - πολιτισμική επιλογή

Σχετικά με τις ομάδες, όσο και να θέλουν οι οπαδοί να είναι κάτι,, πχ Ολυμπιακός, ΠΑΟ, ΑΕΚ έτσι γενικά, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Ο αθλητισμός είναι πολιτισμός και το ποδόσφαιρο μέρος του αθλητισμού. Στο ποδόσφαιρο φυσικά ως κοινωνικό φαινόμενο - καθρέπτης της κοινωνίας η επιλογή της ομάδας μας δεν είναι τυχαία.
Πολύ σπάνια είναι τυχαία η επιλογή που έχουν οι "φίλαθλοι" για την ομάδα που θα "αγαπούν" στο μέλλον.

Είναι υποσυνείδητη επιλογή του κάθε ενός σύμφωνα με τις πολιτισμικές του αξίες 

Γιατί άραγε..
Κάθε αθλητικό σωματείο έχει μία συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία - χαρακτήρα όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. Αυτή η ιδιοσυγκρασία καθορίζεται από το βιοτικό - και μορφωτικό επίπεδο των ιδρυτών του σωματείου καθώς επίσης και γενικότερα της περιοχής που πρεσβεύει - αντιπροσωπεύει το σωματείο.
Πολλά σωματεία έχουν εθνικιστικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς (Βarcelona), ιστορικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς (AEK, Πανιώνιος, Απόλλων) τοπικιστικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς ( Παναθηναϊκός, Λάρισα, Παναχαϊκή, Γιάννενα) και άλλες κοινωνικούς ιδεολογικούς προσανατολισμούς (Real Madrid ομάδα αρχόντων της Ισπανίας, NewCastle ομάδα της κοινωνικής τάξης των ανθρακωρύχων, Ολυμπιακός ομάδα μιας κοινωνικής εργατικής τάξης.

 
Έτσι βγαίνει και ο χαρακτήρας της ομάδας.

Είναι απόλυτα δικαιολογημένοι σε μια κοινωνική ομάδα ανθρώπων που δεν έχουν την δυνατότητα προβολής ή διάκρισης στη ζωή τους  να επιλέγουν μια μεγάλη ομάδα - την ομάδα νικητή. Ο μόνος τρόπος κοινωνικής διάκρισης θα είναι η ομάδα τους. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούν να την "πουν" στον κοινωνικά ανώτερο τους είναι η ομάδα τους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι οι δυνατότερες ομάδες του κόσμου έχουν απήχηση κατά κόρο στα λαϊκά στρώματα  αλλά δυστυχώς και σε λαϊκά - με την κακή έννοια -στρώματα  

Αλητεία, αγραμματοσύνη, ημιμάθεια, πορδομαγκιλίκη, τραμπουκισμός εγωκεντρισμός , αλαζονεία. Λέξεις άγνωστες για τον πολιτισμό αλλά πολύ γνωστές στον αθλητισμό.
Οξύμωρο εε.. ;

Τις τελευταίες δεκαετίες μάλιστα που η πολιτική μπήκε στο ποδόσφαιρο έχουν όλοι καλόπαιδα, δεν είναι προνόμιο μόνο του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ .
Η επιρροή από τους πολιτικούς σε λαϊκά στρώματα μέσω των ομάδων είναι τεράστια και τα παιχνίδια που παίζονται στην πλάτη των φιλάθλων που έχουν διάθεση για αθλητική "ψυχαγωγία" (τι;;; εδώ γελάμε.. ) είναι ασύλληπτα.

Τέλος σε ότι έχει να κάνει με την πολιτισμική έκφραση του κάθε ενός δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουμε σε αντιπαράθεση για την απόφαση που πήραμε υποσυνείδητα σύμφωνα με τις πολιτισμικές μας αξίες. Το ίδιο ισχύει και για την μουσική (βλ. http://dikaiokratis.blogspot.com/2010/07/blog-post.html ).